Diep triest en smerig

Als ik Henry vraag om deze dag in 3 woorden te beschrijven zegt hij 'diep triest en smerig'. 

Vorige week donderdag waren we tijdens het bezoekwerk en voedselpakketten uitdelen bij een gezin waarvan het huis geen huis te noemen is. Gewoonweg gevaarlijk. De buitenmuur is ook meteen binnenmuur en je kijkt op veel plekken naar buiten.

Lijst  

Hoe de gezinssamenstelling precies is weet ik niet, maar wel dat er meerdere gezinnen in dit huis wonen. Hier was het waar een meisje zei op de vraag wat haar droom is dat ze dit zei: dat mijn kinderen niet door de regering afgepakt worden.

Die vrijdag kregen ze bezoek. Als ze niet binnen 3 weken iets zouden doen aan de muren zouden ze komen om de kinderen mee te nemen. Bepaalde gezinnen staan hier op een lijst waar de situatie diep triest is. Als er geen badkamer is, krijgen ze een bepaalde periode om dit te regelen. Zo niet, kinderen uit huis 

Change of plans

Die vrijdag appte Hanno. In plaats van de badkamer bij familie Rafael werd het vandaag gipsplaten zetten bij deze familie. Op die manier wordt een binnenmuur gecreëerd. Vast geen toeval dat Henry hier als binnenafbouwer nu is. 

Dus vanmorgen gingen eerst Hanno en Henry aan de slag. Het gezin had de ruimtes helemaal leeg gehaald. Ik denk dat we vandaag wel 1000en beestjes hebben gezien. Zo ongelooflijk veel ongedierte. Ook in het matras waar 3 kinderen op slapen. Onvoorstelbaar. 

Als ik die ochtend met Rhodé en de kids kom kijken is het een wereld van verschil. Het eerste vertrek is al bijna helemaal voorzien van gipsplaten. Henry is heel wat gewend qua binnenafbouw, maar hier is het helemaal een staaltje vakmanschap. Want af en toe goed zoeken waar de 'latten' aan vastgemaakt kunnen worden. Met korte schroeven want anders zie je alle schroeven aan de buitenkant 

Teamwork

Terwijl Diyou, Kiyan, Stan en Fleur een zwemfeest hebben in de tuin bij Hanno en Rhodé gaan Henry en ik die middag aan de slag in het tweede vertrek. Goed om zo weer heel praktisch bezig te zijn. We komen een heel eind! Er komen ook wat kinderen kijken en oh wat geniet ik daarvan. Die mooie koppies! We vertellen onze namen en ik vertel ze dat ze mooi zijn. Een dikke knuffel krijg ik.

Tol eisen 

Vandaag eist het bij mij allemaal wel z'n tol. Alles kost veel energie en alle vragen, verdriet en boosheid die al die situaties oproepen doet me veel. Het besef dat die gloeiende plaat zo mega groot is. Zoveel onrecht. Dat ik niet helemaal fit ben, werkt ook niet mee. 

Rhodé appt me de foto die ik maakte met Frédérico, Ricardo en Alisa en zegt onder andere: "Hou deze foto vast Jeannette. Hier heb je zoveel werk voor verzet. Je hebt de afgelopen dagen alles gegeven zodat deze lieve kinderen bij hun ouders mogen blijven en de kinderen van Familie Rafael straks kunnen douchen."

Voor de dankbaarheid doen we dit werk niet, ook niet voor de ouders. Wel voor de kinderen en bovenal voor God. 

"Ik zal tegen hen zeggen: “Toen u dit voor één van mijn minste broeders hebt gedaan, deed u het voor Mij.”
Mattheüs 24:40 

Dagje niks

Morgen stond eigenlijk een 'dagje niks' op de planning. We dachten er zelfs over na om met de trein naar Boedapest te gaan. Maar toen we de volgende keuze voorlegden aan de kids waren we unaniem: of een dagje weg of een dagje verschil maken bij familie Rafael en het andere gezin? 

Morgen gaan we kijken of we het tegelwerk bij familie Rafael af kunnen krijgen. En hebben we energie over; dan wellicht ook nog de gipsplaten.

Na het eten chillen we even op de trampoline. En dan ben ik me toch een partijtje dankbaar voor mijn 3 toppers en deze reis die we als gezin mogen maken. We wisten dat het onvergetelijk zou worden, en dat is het. 

🇭🇺 Willen jullie bidden voor deze familie en alle kinderen? 

🇭🇺 Willen jullie bidden voor genoeg energie voor ons de komende dagen?